piątek, 2 grudnia 2016

Rozdział I

Piękny słoneczny dzień... Hermiona wstała jak zwykle pierwsza... Była bardzo szczęśliwa, ponieważ wraca do domu... W końcu są wymarzone wakacje... Szatynka ma spędzić 2 tygodnie w domu, a potem jechać do państwa Weasley'ów na resztę wakacji... Cieszył ją niezmiernie fakt, że spędzi prawie całe wakacje ze swoją najlepszą przyjaciółką i jej rodziną... Wstała i poszła się przebrać... Ubrała się w krótkie spodenki, bluzkę z krótkim rękawem i glany.. 
Gdy wyszła z łazienki jej współlokatorki  już nie spały... Siedziały na swoich łóżkach i z podziwem przyglądały się Mionie...                                                                                       - Mionka wyglądzasz niesamowicie- powiedziała Ginny, która wciąż patrzała nią szeroko otwartymi oczami.                                                                                                                - Dziękuje... Miło mi to słyszeć- odpowiedziała z uśmiechem Hermiona swojej przyjaciółce. Po chwili odezwała się Lavender i Parvati:                                                                            - Miona wyglądasz jak 8 cud świata- powiedziały to równocześnie.                                     - Nie przesadzajcie dziewczyny... To tylko zwykły strój- odpowiedziała im przyjaciółka.       - Miona... Co jak co, ale na modzie się znamy- powiedziała poirytowana Parvati.                  - Nie przecze... Tylko mówię, że trochę przesadzacie- powiedziała Miona słodkim głosem.  - Kochana skoro nam nie wierzysz to idź pokaż się chłopakom- wtrąciła się Ginny.               - Dobrze Ginny... Chodźcie ze mną..- powiedziała bez zastanowienia Miona.                         - Zaczekaj... Daj nam 15 minut- powiedziały chórem Ginny, Lavender i Parvati.                     * 15 minut później:                                                                                                               - Hej Fred!- pisnęła Ginny na widok swojego brata.                                                             - Hej dziewczyny!- odpowiedział Fred. Po czym spojrzał na Hermionę i powiedział:              - Wooooowwww! Mionka to ty?- zapytał i otworzył buzię z wrażenia.                                 - Pewnie, że Miona.- odpowiedziała dziarsko Lavender. Wyraźnie z czegoś zadowolona.      - Prawda braciszku, że wygląda cudownie?- zapytała Ginny z nadzieją w głosie.                   - Wygląda tak cudownie, że NIE DA SIĘ TEGO OPISAĆ.- odpowiedział, ale ostatnie 5 słów, aż wykrzyczał.                                                                                                             - Widzisz Mionka mówiłyśmy, że cudownie wyglądasz- powiedziała bardzo zadowolona Ginny.                                                                                                                                  - Miałyście rację... Przyznanie, że nie miałam racji- odpowiedziała poirytowana Miona.         - Czekaj chwilę... Czy ja dobrze rozumiem, że Mionka mówiła, że nie wygląda cudownie?- zapytał zdziwiony Fred swoją siostrę.                                                                                    - Tak, a co?- teraz to Ginny była zdziwiona.                                                                         - Mionka my sobie musimy pogadać.- powiedział bardzo stanowczo Fred.                            - Okey, ale ja miałam iść na śniadanie z dziewczynami.- powiedziała Miona.                         - Będziecie mieć za złe jak Mionka pójdzie ze mną dzisiaj na śniadanie?- zapytał Fred dziewczyny. Pokiwały tylko głowami na znak, że się zgadzają i poszły. Miona nie wiedziała co ma powiedzieć. Fred tylko skinął głową na kanapę. Poszli do niej bez słów. Po chwili odezwał się Fred:                                                                                                                  - Mionka. Nie ładnie jest kłamać- powiedział to dość szybko.                                                - No, ale ja nie kłamałam.. - powiedziała stanowczym tonem Hermiona.                               - Jesteś tego pewna?- zapytał Fred unosząc jedną brew do góry.                                          - Tak, jestem- odpowiedziała już trochę poirytowana Miona.                                                       - A mi się wydaję, że jest inaczej..- powiedział szczerząc się chłopak.                                  - O co Ci chodzi Fred?- zapytała Miona, która nie wiedziała o co chodzi Fredowi.            - Kłamiesz bo wyglądasz cudownie, a mówisz, że nie- odpowiedział bardzo spokojnie Fred Mionie.                                                                                                                                      - O to Ci chodzi...- zaśmiała się Miona.                                                                            - To nie śmieszne. Masz mnie na tych miast przeprosić- powiedział i zaczął udawać obrażonego.                                                                                                                         - Oj. Przepraszam. - powiedziała rozbawiona Hermiona.                                                       - Proszę mi tu dać buziaka w policzek.- powiedział z łobuzerskim uśmiechem Fred. Hermiona bez chwili namysłu dała mu buziaka. Chłopak zadowolony pociągnął ją do Wielkiej Sali. Siedli obok Ginny i Georga. Nagle Ginny zobaczyła, że Fred ma na policzku ślad szminki. Zapytała brata:                                                                                                  - Fred. Czy twoja rozmowa polegała na buziakach?- zapytała rozbawiona Ginny.                   - Ginny. O co Ci chodzi?- zapytał zdziwiony George swojej siostry.                                    - Nie ważne. - zaśmiał się Fred.                                                                                           - Masz brudny policzek od szminki Miony, braciszku.- zaśmiała się Ginny.                             - Uuu.. Braciszku wkopałeś się. - śmiał się z niego George.                                                   - To nie tak jak myślicie.- wtrąciła się Hermiona, która do tej pory była cicho.                       - To miało być przeproszenie.- uzupełnił Fred.                                                                       - No okey. Nie wnikam. - powiedział George.                                                                      * W pociągu.                                                                                                                       Harry, Ron i Ginny siedli razem w przedziale. Po chwili do przedziału wszedł George. Wszyscy zdziwieni, że nie ma z nim Freda, zapytali:                                                               - Gdzie twoja kopia?- zapytali tak jakby uczyli się tego przez miesiąc.                                    - Moja kopia idzie z Mionką- odpowiedział im szybko George. Po chwili do przedziału weszli Fred z Hermioną, pogrążeni w rozmowie. Harry z Ronem poszli do bufetu. W tym czasie George, zapytał dziewczyn:                                                                                         - Idziecie jutro z nami do kina?- zapytał George.                                                                   - Pewnie.- odpowiedziała natychmiast Hermiona.                                                                  Dalsza podróż mineła im bardzo szybko. Hermiona resztę drogi spędziła na gadaniu z Fredem .                                                                                                                                       * Na peronie                                                                                                                         Harry musiał szybko iść, bo wuj nie chciał zbyt długo czekać. Natomiast Miona zaczęła się z każdym żegnać. Ron i George powiedzieli jej: do zobaczenia. Ginny natomiast przytuliła i odeszła. Fred przytulił ją lecz nie miał zamiaru jej puścić. Nagle powiedział:                             - A gdzie buziak w policzek?- zapytał z tym swoim uśmiechem.                                              - Już daje.- odpowiedziała. Stanęła na palcach i dała mu buziaka.                                          - Do zobaczenia jutro. Ubierz się w sukienkę proszę- powiedział z maślanymi oczkami Fred. - Dobrze. Muszę iść papa- powiedziała Hermiona i poszła.                                                      ,, Do zobaczenia kochanie " pomyślał Fred, gdy już odeszła.                                                  * Po powrocie do domu:                                                                                                   - Mamo! Idę jutro do kina z przyjaciółmi.- powiedziała Hermiona ze swojego pokoju.           - Dobrze. Idź spać, bo już późno. - powiedziała mama do Miony.                                         - Okey. Tylko wyślę sowę do Ginny. - powiedziała Miona.                                                                                                                Droga Ginny!                                                                                                   Jutro o 12 bądźcie u mnie. Dobrze?                                                                                                                                       Pozdrawiam  Miona.                            Zawiązała liścik na nóżce sowy i wysłała ją. Po chwili dostała odpowiedź.                                                                            Najdroższa Hermionko!                                                                                                               Oczywiście.                                                                                                                                                Pozdrowienia i całusy Fred.                    Zasnęła myśląc o nim. On zasnął z myślą o niej.                                                                                                                                    

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz