piątek, 2 grudnia 2016

Rozdział I

Piękny słoneczny dzień... Hermiona wstała jak zwykle pierwsza... Była bardzo szczęśliwa, ponieważ wraca do domu... W końcu są wymarzone wakacje... Szatynka ma spędzić 2 tygodnie w domu, a potem jechać do państwa Weasley'ów na resztę wakacji... Cieszył ją niezmiernie fakt, że spędzi prawie całe wakacje ze swoją najlepszą przyjaciółką i jej rodziną... Wstała i poszła się przebrać... Ubrała się w krótkie spodenki, bluzkę z krótkim rękawem i glany.. 
Gdy wyszła z łazienki jej współlokatorki  już nie spały... Siedziały na swoich łóżkach i z podziwem przyglądały się Mionie...                                                                                       - Mionka wyglądzasz niesamowicie- powiedziała Ginny, która wciąż patrzała nią szeroko otwartymi oczami.                                                                                                                - Dziękuje... Miło mi to słyszeć- odpowiedziała z uśmiechem Hermiona swojej przyjaciółce. Po chwili odezwała się Lavender i Parvati:                                                                            - Miona wyglądasz jak 8 cud świata- powiedziały to równocześnie.                                     - Nie przesadzajcie dziewczyny... To tylko zwykły strój- odpowiedziała im przyjaciółka.       - Miona... Co jak co, ale na modzie się znamy- powiedziała poirytowana Parvati.                  - Nie przecze... Tylko mówię, że trochę przesadzacie- powiedziała Miona słodkim głosem.  - Kochana skoro nam nie wierzysz to idź pokaż się chłopakom- wtrąciła się Ginny.               - Dobrze Ginny... Chodźcie ze mną..- powiedziała bez zastanowienia Miona.                         - Zaczekaj... Daj nam 15 minut- powiedziały chórem Ginny, Lavender i Parvati.                     * 15 minut później:                                                                                                               - Hej Fred!- pisnęła Ginny na widok swojego brata.                                                             - Hej dziewczyny!- odpowiedział Fred. Po czym spojrzał na Hermionę i powiedział:              - Wooooowwww! Mionka to ty?- zapytał i otworzył buzię z wrażenia.                                 - Pewnie, że Miona.- odpowiedziała dziarsko Lavender. Wyraźnie z czegoś zadowolona.      - Prawda braciszku, że wygląda cudownie?- zapytała Ginny z nadzieją w głosie.                   - Wygląda tak cudownie, że NIE DA SIĘ TEGO OPISAĆ.- odpowiedział, ale ostatnie 5 słów, aż wykrzyczał.                                                                                                             - Widzisz Mionka mówiłyśmy, że cudownie wyglądasz- powiedziała bardzo zadowolona Ginny.                                                                                                                                  - Miałyście rację... Przyznanie, że nie miałam racji- odpowiedziała poirytowana Miona.         - Czekaj chwilę... Czy ja dobrze rozumiem, że Mionka mówiła, że nie wygląda cudownie?- zapytał zdziwiony Fred swoją siostrę.                                                                                    - Tak, a co?- teraz to Ginny była zdziwiona.                                                                         - Mionka my sobie musimy pogadać.- powiedział bardzo stanowczo Fred.                            - Okey, ale ja miałam iść na śniadanie z dziewczynami.- powiedziała Miona.                         - Będziecie mieć za złe jak Mionka pójdzie ze mną dzisiaj na śniadanie?- zapytał Fred dziewczyny. Pokiwały tylko głowami na znak, że się zgadzają i poszły. Miona nie wiedziała co ma powiedzieć. Fred tylko skinął głową na kanapę. Poszli do niej bez słów. Po chwili odezwał się Fred:                                                                                                                  - Mionka. Nie ładnie jest kłamać- powiedział to dość szybko.                                                - No, ale ja nie kłamałam.. - powiedziała stanowczym tonem Hermiona.                               - Jesteś tego pewna?- zapytał Fred unosząc jedną brew do góry.                                          - Tak, jestem- odpowiedziała już trochę poirytowana Miona.                                                       - A mi się wydaję, że jest inaczej..- powiedział szczerząc się chłopak.                                  - O co Ci chodzi Fred?- zapytała Miona, która nie wiedziała o co chodzi Fredowi.            - Kłamiesz bo wyglądasz cudownie, a mówisz, że nie- odpowiedział bardzo spokojnie Fred Mionie.                                                                                                                                      - O to Ci chodzi...- zaśmiała się Miona.                                                                            - To nie śmieszne. Masz mnie na tych miast przeprosić- powiedział i zaczął udawać obrażonego.                                                                                                                         - Oj. Przepraszam. - powiedziała rozbawiona Hermiona.                                                       - Proszę mi tu dać buziaka w policzek.- powiedział z łobuzerskim uśmiechem Fred. Hermiona bez chwili namysłu dała mu buziaka. Chłopak zadowolony pociągnął ją do Wielkiej Sali. Siedli obok Ginny i Georga. Nagle Ginny zobaczyła, że Fred ma na policzku ślad szminki. Zapytała brata:                                                                                                  - Fred. Czy twoja rozmowa polegała na buziakach?- zapytała rozbawiona Ginny.                   - Ginny. O co Ci chodzi?- zapytał zdziwiony George swojej siostry.                                    - Nie ważne. - zaśmiał się Fred.                                                                                           - Masz brudny policzek od szminki Miony, braciszku.- zaśmiała się Ginny.                             - Uuu.. Braciszku wkopałeś się. - śmiał się z niego George.                                                   - To nie tak jak myślicie.- wtrąciła się Hermiona, która do tej pory była cicho.                       - To miało być przeproszenie.- uzupełnił Fred.                                                                       - No okey. Nie wnikam. - powiedział George.                                                                      * W pociągu.                                                                                                                       Harry, Ron i Ginny siedli razem w przedziale. Po chwili do przedziału wszedł George. Wszyscy zdziwieni, że nie ma z nim Freda, zapytali:                                                               - Gdzie twoja kopia?- zapytali tak jakby uczyli się tego przez miesiąc.                                    - Moja kopia idzie z Mionką- odpowiedział im szybko George. Po chwili do przedziału weszli Fred z Hermioną, pogrążeni w rozmowie. Harry z Ronem poszli do bufetu. W tym czasie George, zapytał dziewczyn:                                                                                         - Idziecie jutro z nami do kina?- zapytał George.                                                                   - Pewnie.- odpowiedziała natychmiast Hermiona.                                                                  Dalsza podróż mineła im bardzo szybko. Hermiona resztę drogi spędziła na gadaniu z Fredem .                                                                                                                                       * Na peronie                                                                                                                         Harry musiał szybko iść, bo wuj nie chciał zbyt długo czekać. Natomiast Miona zaczęła się z każdym żegnać. Ron i George powiedzieli jej: do zobaczenia. Ginny natomiast przytuliła i odeszła. Fred przytulił ją lecz nie miał zamiaru jej puścić. Nagle powiedział:                             - A gdzie buziak w policzek?- zapytał z tym swoim uśmiechem.                                              - Już daje.- odpowiedziała. Stanęła na palcach i dała mu buziaka.                                          - Do zobaczenia jutro. Ubierz się w sukienkę proszę- powiedział z maślanymi oczkami Fred. - Dobrze. Muszę iść papa- powiedziała Hermiona i poszła.                                                      ,, Do zobaczenia kochanie " pomyślał Fred, gdy już odeszła.                                                  * Po powrocie do domu:                                                                                                   - Mamo! Idę jutro do kina z przyjaciółmi.- powiedziała Hermiona ze swojego pokoju.           - Dobrze. Idź spać, bo już późno. - powiedziała mama do Miony.                                         - Okey. Tylko wyślę sowę do Ginny. - powiedziała Miona.                                                                                                                Droga Ginny!                                                                                                   Jutro o 12 bądźcie u mnie. Dobrze?                                                                                                                                       Pozdrawiam  Miona.                            Zawiązała liścik na nóżce sowy i wysłała ją. Po chwili dostała odpowiedź.                                                                            Najdroższa Hermionko!                                                                                                               Oczywiście.                                                                                                                                                Pozdrowienia i całusy Fred.                    Zasnęła myśląc o nim. On zasnął z myślą o niej.                                                                                                                                    

Prolog

- Nic Ci nie jest??- zapytał zmartwionym głosem Fred           -  Nic mi nie jest...- odpowiedziała Miona.                               - Ale się o Ciebie martwiłem...- powiedział Fred i spuścił głowę w dół.                                                                            - Nie musisz...- powiedziała Hermiona z wielkim uśmiechem.  -  Muszę...- odpowiedział Fred i spojrzał Mionie w oczy.          - Dlaczego??- zapytała Hermiona, która także spojrzała mu w oczy.                                                                                  - Bo Cię kocham...- odpowiedział zawstydzony Fred.             -Ja Ciebie także kocham...- powiedziała Miona, przytulając go.  Chciała coś jeszcze powiedzieć, ale Fred ją pocałował... Hermiona odwzajemniła pocałunek... Oboje byli zachwyceni... Czuli, że nie chcą aby tak chwila minęła... Jednak po chwili musieli przestać, bo brakowało im powietrza...  Oboje czuli to, że było im mało... Niestety czas nie pozwalał im na to...                                                         - Hermiona!!! Fred!!! Gdzie jesteście?!- wołał George, Ginny i Ron.                                                                                    - Już idziemy!!- krzyknął Fred.                                             - Ała!- zawołała Miona, która dopiero teraz zorientowała się, że boli ją noga... Fred wziął ją na ręce i ruszył w kierunku swojego rodzeństwa... Zanieśli Hermionę do pokoju  Ginny... Miona długo nie musiała czkać aż uśnie... Zasnęła w 5 minut...

Kilka zdań na początek:                                               Posty będę dodawać co tydzień... Postaram się pisać długie rozdziały... Piszcie komentarze... To będzie dla mnie motywacja... Jeśli coś wam nie będzie pasować to piszcie to w komentarzach... Postaram się pisać to jak najlepiej... Oczywiście jeśli coś się będzie dziać będę wam to pisać... Ustalam jeden dzień, w którym będę dodawać posty... Będzie to piątek... Czasami będę dodawać dwa rozdziały w jednym tygodniu... Pierwszy rozdział dodam dziś albo jutro... Postaram się dodać go dzisiaj... Pozdrawiam wszystkich ;*