- Nic Ci nie jest??- zapytał zmartwionym głosem Fred - Nic mi nie jest...- odpowiedziała Miona. - Ale się o Ciebie martwiłem...- powiedział Fred i spuścił głowę w dół. - Nie musisz...- powiedziała Hermiona z wielkim uśmiechem. - Muszę...- odpowiedział Fred i spojrzał Mionie w oczy. - Dlaczego??- zapytała Hermiona, która także spojrzała mu w oczy. - Bo Cię kocham...- odpowiedział zawstydzony Fred. -Ja Ciebie także kocham...- powiedziała Miona, przytulając go. Chciała coś jeszcze powiedzieć, ale Fred ją pocałował... Hermiona odwzajemniła pocałunek... Oboje byli zachwyceni... Czuli, że nie chcą aby tak chwila minęła... Jednak po chwili musieli przestać, bo brakowało im powietrza... Oboje czuli to, że było im mało... Niestety czas nie pozwalał im na to... - Hermiona!!! Fred!!! Gdzie jesteście?!- wołał George, Ginny i Ron. - Już idziemy!!- krzyknął Fred. - Ała!- zawołała Miona, która dopiero teraz zorientowała się, że boli ją noga... Fred wziął ją na ręce i ruszył w kierunku swojego rodzeństwa... Zanieśli Hermionę do pokoju Ginny... Miona długo nie musiała czkać aż uśnie... Zasnęła w 5 minut...
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń